Mikudagin (17/02) er øskudagur, og orðsins gudstænasta verður í Mariuirkjuni kl. 19.30.
Øskan, ið vit fáa á okkum øskudagin, er til minnis um, at vit eru komin úr mold, og at vit aftur skulu verða til mold (1.Mós. 3:19), og tí átti alt lívið hjá einum kristnum menniskja at verið eyðkent av sjálvsnoktan og gávumildi.
Sambært vanligum føstusið eiga vit støðugt
- at biðja og lesa Guds orð,
- at fasta øskudag og langafríggjadag,
- halda okkum frá kjøti fríggjadagar,
- og fremja miskunnargerðir, serliga ímóti teimum, ið lítið hava (Matteus 6: 1-18)
Tað, ið hevur týdning, er, at okkara bøn og góðar gerðir loyva Guds náði at elva til eina innara broyting.
Bótarsakramentið eigur at vera partur av føstuhaldinum.
Sjónbond frá Pastoral-Centret: “Det´dybt katolsk!
Hvad skal fastetiden være godt for ???
Hvorfor har vi brug for skriftemålet ?